Δὲν ἄντεξαν. Ἔδωσαν τέλος στὰ ἀδιέξοδα ἀφήνοντας πίσω τους ὀρφανά…
Πέρασαν δύο χρόνια ἀπὸ τότε.
Δὲν ξεχάστηκε τὸ περιστατικό, ἀλλὰ κάπως μαλάκωσε. ...
Κάθε φορὰ ὅμως ποὺ διάβαζα γιὰ αὐτοκτονίες ἔτρεμα. Θυμόμουν.
Καὶ μαζύ μου ξαναζοῦσαν οἱ συγγενεῖς αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων ἐκεῖνες τὶς στιγμὲς τῆς φρίκης καὶ τῆς ὀρφάνιας.
Διάβαζα λοιπὸν πρὸ χθὲς γιὰ τοὺς ἀριθμοὺς τῶν αὐτοχείρων.
Ἄλλος τοὺς ἀνέβαζε σὲ 3500, ἄλλος σὲ 4000 κ ι ἄλλος σὲ 4500.
Μεγάλος ἀριθμὸς καὶ ἀκουγόταν λογικός.
Ἔως ἐχθές.
Ἐχθὲς ὅμως διάβασα τὴν ἔκθεσι τῆς Ἑλληνικῆς ἀστυνομίας.
Κάθησα ὑπομονετικὰ κι ἔκανα τὶς προσθέσεις. 6.821 αὐτόχειρες.
Καί ἡ ΕΛΣΤΑΤ; Ἀφῆστε… Οὔτε 2500 δὲν κατέγραφε.
Δὲν θὰ σταθῶ λοιπὸν στὸ νέο ἔγκλημα αὐτῆς τῆς ὑπηρεσίας τῶν νεοταξιτῶν. Δὲν ἔχει σημασία. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἀκόμη κι ἀλήθειες νὰ γράψουν, τώρα πιά ποιός τούς πιστεύει;
Αὐτὸ ποὺ μὲ ἀπασχολεῖ εἶναι ἐμεῖς.
Εἶναι αὐτός ὁ ἀριθμός κάτι πού μᾶς ταιριάζει;
Ἀπό πότε ἐμεῖς φοβόμασταν τά προβλήματα καί λιποτακτούσαμε;
Ἀπό πότε μᾶς τρόμαζε ὁ ἀγώνας;
Γιατί ἔχουμε ἀρχίσει νά ἀντιμετωπίζουμε τήν αὐτοκτονία ὥς κοινωνικό φαινόμενον ἀπολύτως φυσικό;
Γιατί δέν δίδουμε μερικά χαστούκια στούς ἑαυτούς μας νά συνέλθουν;
Μέ ποιό δικαίωμα λιποτακτοῦμε;
Μέ ποιό δικαίωμα παρατᾶμε τήν Πατρίδα μας καί τήν οἰκογένειά μας τώρα, εἰδικῶς τώρα, πού μᾶς χρειάζονται;
Εἰδικῶς τώρα πού χρειάζονται ὅλοι οἱ Ἕλληνες;
Ξεβολευτήκαμε; Πονέσαμε; Φοβηθήκαμε;
Ἔ καί; Οἱ πρῶτοι εἴμαστε ἤ οἱ τελευταῖοι αὐτοῦ τοῦ γένους πού ὑπέστησαν γενοκτονίες;
Γιατί ἐμεῖς καταντοῦμε ῥιψάσπιδες;
Πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων θεωρῶ πὼς ἀπέτρεψα κάποιον φίλο ἀπὸ τὴν αὐτοκτονία.
Ξέρετε γιατί τά κατάφερα;
Διότι τοῦ εἶπα τὰ παραπάνω. Τὸν ἐχαρακτήρισα κότα. Ναί, κότα λειράτη!
Διότι μόνον οἱ δειλοὶ κι ἄβουλοι ἀντάμα προσμένουν ἴσως κάποιο θᾶμα…
Οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν. Καὶ πολεμοῦν ἔως τὸ τέλος. Δὲν τὸ βάζουν στὰ πόδια. Δὲν σκοτώνουν μόνοι τους τοὺς ἐαυτούς τους. Δὲν γίνονται ὄργανα τοῦ ἐχθροῦ.
Τὰ φουστάνια καὶ οἱ πλερέζες δὲν μᾶς ταιριάζουν.
Ἤ θὰ σταθοῦμε παλληκαρίσια ἐμπρὸς στὴν νέα γενοκτονία, ἤ ναί, δὲν μᾶς ἀξίζει νὰ θεωροῦμε ἑαυτοὺς Ἕλληνες!
Ἐμεῖς ἀποφασίζουμε.
Φιλονόη.
Υ.Γ. Φαντάζεστε τούς παπποῦδες μας νά αὐτοκτονοῦσαν πρίν φθάσουν οἱ μογγόλοι τοῦ Ἰμπραῆμ; Φαντάζεστε τούς ἄλλους, στό Μεσολόγγι νά ἔπεφταν καί νά ψόφαγαν μόνον καί μόνον γιά νά μήν γευθοῦν τό μαχαίρι; Ἀκόμη κι ὁ Καψάλης πρῶτα πολέμησε… Πρῶτα. Ἐμεῖς πολεμᾶμε; Ἔ;
Αναρτήθηκε στης 29 Μαίου
πηγή
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου