Στις 7 Οκτωβρίου του 1985 το ιταλικό κρουαζιερόπλοιο, ...
«Ακίλε Λάουρο» απέπλευσε από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου για το «Πορτ Σαΐντ». Όλοι περίμεναν ένα χαρούμενο ταξίδι στην Μεσόγειο που θα τους έμενε αξέχαστο. Τελικά το ταξίδι δεν ήταν χαρούμενο αλλά σίγουρα δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Ανάμεσα στα 440 άτομα που επέβαιναν στο πλοίο (κάποιοι μιλάνε για περισσότερα) βρίσκονταν και τέσσερις Παλαιστίνιοι που ο σκοπός τους δεν είχε καμία σχέση με την αναψυχή. Λίγο μετά την αναχώρηση του πλοίου εκδηλώθηκε πειρατεία. Οι τέσσερις Παλαιστίνιοι ήταν μέλη του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP). Οπλισμένοι με καλάσνικοφ και χειροβομβίδες, απειλούν να ανατινάξουν το πλοίο και να σκοτώσουν τους Αμερικανούς επιβάτες (ήταν περίπου 100) εάν δεν απελευθερωθούν πενήντα Παλαιστίνιοι, που κρατούνταν στις φυλακές του Ισραήλ. Η πειρατεία ήταν μια απάντηση στην επίθεση που είχε κάνει η ισραηλινή αεροπορία στην Τύνιδα εναντίον του αρχηγείου της PLO. Είχαν σκοτωθεί 70 άτομα και ο Αραφάτ έζησε από τύχη
Οδηγούν το πλοίο προς το λιμάνι Τάρτους της Συρίας αλλά τα πράγματα δεν πάνε καλά. Οι τρομοκράτες είναι άπειροι και το πλοίο τεράστιο. Δεν παίρνουν άδεια να δέσουν στο Τάρτους και χάνουν τον έλεγχο. Σκοτώνουν τον Αμερικανοεβραίο, Λέον Κλίνγκχοφερ, ο οποίος ήταν καθηλωμένος σε αναπηρική καρέκλα και πετούν το πτώμα του στη θάλασσα. «Δημιουργούσε προβλήματα. Μπορεί να ήταν ανάπηρος όμως προκαλούσε και παρακινούσε τους άλλους επιβάτες να αντισταθούν. Έτσι αποφασίστηκε να τον σκοτώσουμε» θα δηλώσει μετά από χρόνια ο εγκέφαλος της πειρατείας, Αμπού Αμπάς. Οι τρομοκράτες έχουν κλείσει τον ασύρματο και περιφέρονται στη Μεσόγειο. Η τεχνολογία τότε ήταν σε άλλο επίπεδο και υπάρχει μεγάλη δυσκολία να εντοπιστεί το πλοίο.
Τότε μπλέκονται οι κυβερνήσεις πάρα πολλών χωρών. Το πλοίο ανήκει στους Ιταλούς, οι Αιγύπτιοι προσπαθούν να το ξεφορτωθούν όπως και οι Σύριοι, οι Αμερικάνοι φοβούνται για τους πολίτες τους και χρησιμοποιούν τις φιλικές τους σχέσεις με το Ισραήλ ενώ η Ελλάδα με τον Ανδρέα Παπανδρέου καλείται να δώσει λύση λόγω της καλής σχέσης με τον Αραφάτ. Τελικά η συμφωνία είναι ένα αιγυπτιακό σκάφος να πάρει τους πειρατές και να τους πάει στην Τύνιδα. Με αυτό το σχέδιο συμφώνησαν και οι Αμερικανοί και οι Ιταλοί και οι Αιγύπτιοι και οι Παλαιστίνιοι.
Τα πράγματα όμως δεν πήγαν όπως είχαν συμφωνηθεί. Μετά από δύο μέρες διαπραγματεύσεων το «Ακίλε Λάουρο» δένει στην Αλεξάνδρεια και ένα αιγυπτιακό Μπόινγκ 737 παίρνει τους πειρατές. Μέσα στο αεροπλάνο βρίσκονταν δύο παλαιστίνιοι διαπραγματευτές, απεσταλμένοι του Αραφάτ. O ένας ήταν ο Αμπού Αμπάς και ο άλλος ο σύμβουλος του παλαιστίνιου ηγέτη Χάνι Ελ Χασάν. Το αεροσκάφος απογειώνεται για την Τύνιδα και όλοι θεωρούν πως το θέμα έληξε. Ο Ρόναλντ Ρίγκαν όμως δίνει εντολή σε αμερικάνικα αεροπλάνα να το αναχαιτίσουν. Τελικά αυτό προσγειώνεται στην ιταλική βάση Σιγκονέλα καθώς τα καύσιμα του τελειώνουν. Μαζί με το Μπόινγκ προσγειώνονται και δύο αμερικανικά C 141 με τη δύναμη επέμβασης Δέλτα υπό τον στρατηγό Στάινερ. Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μπενίτο Κράξι οργίζεται από αυτή την εξέλιξη καθώς, μαζί με τον Παπανδρέου, είχαν εγγυηθεί πως οι διαμεσολαβητές και οι πειρατές θα έφευγαν σώοι
O ίδιος ο Κράξι επικοινώνησε με τον αρχηγό των μυστικών υπηρεσιών, τον Φούλβιο Μαρτίνι, και του είπε: «Θα πάρουν τον Αμπού Αμπάς μόνο πάνω από τα πτώματά σας. Είναι θέμα τιμής και κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας της Ιταλίας». Η κατάσταση εκτροχιάζεται με τον Μαρτίνι οργισμένος να δηλώνει: «Θα πέσουν πτώματα. Θα γίνει τώρα πόλεμος. Θα διαλυθεί το ΝΑΤO σήμερα». Οι Ιταλοί έδωσαν εντολή να αναπτυχθούν στρατιωτικές δυνάμεις γύρω από τους Αμερικανούς. Ήταν αποφασισμένοι. Οι Αμερικάνοι το κατάλαβαν και διέταξαν υποχώρηση παρότι είχαν συνομιλίες (είχαν υποκλαπεί από τους Ισραηλινούς) που αποδείκνυαν ότι ο Αμπάς είχε οργανώσει την πειρατεία.
Οι Αμερικάνοι δεν το συγχώρεσαν ποτέ στον Κράξι. Η επιχείρηση ντρόπιασε τη δύναμη Δέλτα που πλέον έβαλε στόχο να εξουδετερώσει τον Αμπού Αμπάς. Τελικά τον συλλαμβάνουν στις 15 Απριλίου του 2003 στο Ιράκ. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Αμπάς είναι από τα πρώτα άτομα που συλλαμβάνονται όταν οι Αμερικάνοι μπαίνουν στο Ιράκ, πριν ακόμα και από τους ανθρώπους του Σαντάμ. Πεθαίνει στις 9 Μαρτίου 2004 ενώ είναι υπό κράτηση. Ο όρος «φυσικά αίτια» που χρησιμοποιήθηκε στην ανακοίνωση αμφισβητήθηκε έντονα από τους Παλαιστίνιους. Το «Ακίλε Λάουρο» πιάνει φωτιά έξω από τις ακτές της Σομαλίας στις 30 Νομεβρίου 2004 και στις 2 Δεκεμβρίου βυθίζεται.
Αναρτήθηκε στης 7 Οκτωβρίου 2013
πηγή
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου