Αν κάνουμε συμφωνία, σε ένα χρόνο θα χρωστάμε περισσότερα από ό,τι σήμερα, (και το χρέος θα είναι ακόμη περισσότερο μη βιώσιμο από ό,τι ήδη είναι), και θα....
τρέχουμε πανικόβλητοι και υπό δυσμενέστερες συνθήκες να προλάβουμε να κάνουμε μια νέα συμφωνία για να μην χρεοκοπήσουμε. Για πολλοστή φορά.
Η χώρα είναι σαν μια ήδη μπατηρημένη επιχείρηση που προσπαθεί να δανειστεί, όχι για να αγοράσει πρώτες ύλες και μηχανήματα, αλλά για να στείλει τον διευθύντα σύμβουλο και τους εργαζομένους διακοπές, να δώσει επιδόματα αδείας και να αλλάξει τον στόλο των επιβατικών αυτοκινήτων της με καινούρια.
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά. Ανακυκλώνουμε ένα χονδροειδές ψέμμα, που όλοι ξέρουμε πως είναι τέτοιο και, απλά, δεν θέλουμε ή δεν αντέχουμε να το παραδεχθούμε. Όποιος συζητά δήθεν σοβαρά προοπτικές εξόδου χωρίς να υποσχεθεί ανοικτά δάκρυα, αίμα και ιδρώτα απλά είναι αστείος.
Αποφασίστε. Και όποιος έχει αντίρρηση για το ότι έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα και ότι έτσι θα εξελιχθούν ας σχολιάσει νηφαλίως.
Σε κάθε περίπτωση, ο λόγος των κομμάτων, όλων των κομμάτων, είναι ανάξιος σχολιασμού και κριτικής. Όποιος το κάνει υποτιμά την νοημοσύνη του και παίζει το παιχνίδι τους. Τους προσφέρει χρόνο. Και όποιος επιλέγει το μη χείρον ανάμεσα σε αυτά, διατηρώντας ελπίδες, σκάβει βαθύτερα τον λάκκο του.
Θέμης Καζαντζίδης
πηγή
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου