Μην θυμώνετε, κινδυνεύει η υγεία σας

Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα που μπορεί να αποδειχτεί και βοηθητικό, κυρίως επειδή μας κινητοποιεί όταν αδικούμαστε ή κινδυνεύουμε. Μία «ποσότητα» θυμού, ...
δηλαδή, είναι χρήσιμη για την επιβίωσή μας. Κάτι που θα πρέπει, ωστόσο, να προσέξουμε είναι ότι ο θυμός ξεκινά από τον απλό εκνευρισμό, που είναι φυσιολογικός, και μπορεί να φτάσει στην τεράστια οργή, που ειδικά όταν είναι συνεχής ή/και δεν εκφράζεται είναι δυσλειτουργική, αλλά και επικίνδυνη. Μάλιστα, οι αρνητικές αυτές επιδράσεις του υπερβολικού, συνεχούς ή μη εκφρασμένου θυμού δεν έχουν να κάνουν μόνο με την ψυχολογία μας, αφορούν κατά πολύ και τη σωματική μας υγεία, σύμφωνα με τους ειδικούς. Ας δούμε, λοιπόν, τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη εχθρικά συναισθήματα και οργή. 

Η εξωτερίκευση του θυμού είναι υγιεινή 
Ο καταπιεσμένος αλλά και αντίθετα ο με οργή εκφρασμένος θυμός σχετίζονται σε μακροχρόνια βάση με την αύξηση της αρτηριακής πίεσης, με καρδιαγγειακά προβλήματα, αλλά και με άλλα, πολύ λιγότερο προφανή, όπως είναι ένα αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς και η δυσκολότερη επούλωση των πληγών όσων θυμώνουν πολύ. Αυτό συμβαίνει επειδή όταν οργιζόμαστε -ειδικά όταν το συναίσθημα αυτό διαρκεί πολύ- στρεσάρουμε τον οργανισμό μας, αλλά και επειδή η μακροχρόνια καταπίεση του θυμού μάς φθείρει σιγά-σιγά, με τον ίδιο τρόπο που μας βλάπτει και το άγχος όταν είναι χρόνιο. Επιπλέον, σύμφωνα με έρευνα του τμήματος Δημόσιας Υγείας και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, φαίνεται ότι οι άνθρωποι που εκφράζουν προς τα έξω τον θυμό τους -με τον σωστό τρόπο πάντα- έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν προβλήματα υγείας, ενώ παράλληλα παρατείνουν το προσδόκιμο ζωής τους, σε αντίθεση με εκείνους που καταπιέζουν τα συναισθήματά τους. 

Τι συμβαίνει όταν θυμώνουμε 
Όταν εκδηλώνουμε τον θυμό μας, αυξάνονται η αρτηριακή πίεση, οι καρδιακοί παλμοί, η ροή του αίματος προς τους μυς, τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, καθώς και οι τιμές κάποιων ορμονών, όπως η κορτιζόλη, αλλά και ορισμένων νευροδιαβιβαστών, όπως η νοραδρεναλίνη. Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί ενεργοποιείται ο αρχέγονος -εγγεγραμμένος στο DNA μας- μηχανισμός της πάλης ή της φυγής (fight or flight) απέναντι στο στρες-κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε, μπροστά στο οποίο θα πρέπει να επιλέξουμε πώς θα αντιδράσουμε (αν θα κάτσουμε να παλέψουμε ή αν θα το βάλουμε στα πόδια να σωθούμε).

Αναρτηθηκε στης 29 Νοεμβριου 2013


πηγη

Σχόλια